Dag 7
Blijf op de hoogte en volg trainers CNA
15 Juli 2013 | Malawi, Domasi
Liwonde safarikamp
Wordt wakker om 5.45 van gescharrel om de tent en allerlei vogelgeluid: hippo’s? bavianen? warthogs?
We gaan om 7.30 uur op safari in Liwonde National Park dus ik blijf wakker; de zon komt op op de prachtige baobabs. In een oude landrover vertrekken we met ons 9-en naar het park. Het is nog bitterkoud in de open wagen, goed dat we gister een extra fleece hebben gekocht in Zomba.
We: 3 Amerikaanse peace corps dames die 2 jaar in Malawi zitten en 4 jonge mensen van de FAO uit verschillende Europese landen die een conferentie in Lilongwe hebben, Kees en ik en natuurlijk de chauffeur en gids. Prachtig licht en we zien al snel kuddes elegante impala’s, bushbucks en kudu’s, na een tijdje zien we de kont van een eerste olifant. N.b. er schijnen minstens 1000 olifanten in het park te wonen, vaak komen ze ook in (het zicht van) ons safarikamp.
Maar vandaag hebben we geen geluk, onze auto maakt vreselijke geluiden, (de bearings) we kunnen er langzaam en krakend mee verder en zien toch nog 1 andere olifant. Gelukkig is het sowieso prachtig onderweg en blijven we steeds kleurrijke vogels ( slangenarend, verschillende hornbills, weavers) en wild zien.
‘s Middags een boottocht over de rivier, fantastisch weer, en we zien meteen al minstens honderd hippo’s van heel dichtbij. Ze leven in symbiose met de koereigers, die op hun kop zitten als ze liggen. Een gek en vrolijk gezicht. De rivier is heel breed tot wel een halve kilometer en we zien aan de linkeroever al gauw een krokodil. Ook die wonen hier volop. Het schijnt dat er per jaar 60 mensen door ze worden gedood. Zo in tegenstelling met het vredige beeld van de brede rivier waarop vissers in kleine houten boten hun netten ophalen en vissen, het riet rondom en de bergen die als in een Japanse aquarel het plaatje compleet maken. Kees zet me na afloop van de boottocht met kapitein Dixon ‘ met pet’ van onze boot op de foto. ‘Mijn vrouw wil graag met u op de foto’ .
Als we in het kamp aankomen blijkt dat de olifanten net zijn langs geweest terwijl wij de hippo’s en krokodillen bezochten. Voor het eerst echt doorgezond en een beetje rozig stappen we om 16.00 uur weer bij onze chauffeur Charles in de auto. Na het eten in de grote lege eetzaal ( zoals altijd kip met rijst) bereiden we onze training verder voor. We hebben zelfs in het kamp nog zitten brainstormen over het vervolg. Dat werpt haar vruchten af. Om 10 uur is de voorbereiding voldoende op orde en ga ik naar mijn eigen kamer. Toch nog even deze dag met jullie delen en dan slapen en morgen weer een spannende trainingsdag.
Jozien
Wordt wakker om 5.45 van gescharrel om de tent en allerlei vogelgeluid: hippo’s? bavianen? warthogs?
We gaan om 7.30 uur op safari in Liwonde National Park dus ik blijf wakker; de zon komt op op de prachtige baobabs. In een oude landrover vertrekken we met ons 9-en naar het park. Het is nog bitterkoud in de open wagen, goed dat we gister een extra fleece hebben gekocht in Zomba.
We: 3 Amerikaanse peace corps dames die 2 jaar in Malawi zitten en 4 jonge mensen van de FAO uit verschillende Europese landen die een conferentie in Lilongwe hebben, Kees en ik en natuurlijk de chauffeur en gids. Prachtig licht en we zien al snel kuddes elegante impala’s, bushbucks en kudu’s, na een tijdje zien we de kont van een eerste olifant. N.b. er schijnen minstens 1000 olifanten in het park te wonen, vaak komen ze ook in (het zicht van) ons safarikamp.
Maar vandaag hebben we geen geluk, onze auto maakt vreselijke geluiden, (de bearings) we kunnen er langzaam en krakend mee verder en zien toch nog 1 andere olifant. Gelukkig is het sowieso prachtig onderweg en blijven we steeds kleurrijke vogels ( slangenarend, verschillende hornbills, weavers) en wild zien.
‘s Middags een boottocht over de rivier, fantastisch weer, en we zien meteen al minstens honderd hippo’s van heel dichtbij. Ze leven in symbiose met de koereigers, die op hun kop zitten als ze liggen. Een gek en vrolijk gezicht. De rivier is heel breed tot wel een halve kilometer en we zien aan de linkeroever al gauw een krokodil. Ook die wonen hier volop. Het schijnt dat er per jaar 60 mensen door ze worden gedood. Zo in tegenstelling met het vredige beeld van de brede rivier waarop vissers in kleine houten boten hun netten ophalen en vissen, het riet rondom en de bergen die als in een Japanse aquarel het plaatje compleet maken. Kees zet me na afloop van de boottocht met kapitein Dixon ‘ met pet’ van onze boot op de foto. ‘Mijn vrouw wil graag met u op de foto’ .
Als we in het kamp aankomen blijkt dat de olifanten net zijn langs geweest terwijl wij de hippo’s en krokodillen bezochten. Voor het eerst echt doorgezond en een beetje rozig stappen we om 16.00 uur weer bij onze chauffeur Charles in de auto. Na het eten in de grote lege eetzaal ( zoals altijd kip met rijst) bereiden we onze training verder voor. We hebben zelfs in het kamp nog zitten brainstormen over het vervolg. Dat werpt haar vruchten af. Om 10 uur is de voorbereiding voldoende op orde en ga ik naar mijn eigen kamer. Toch nog even deze dag met jullie delen en dan slapen en morgen weer een spannende trainingsdag.
Jozien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
