Lake Malawi

Na een overnachting in Lilongwe, zijn we zaterdagochtend opgehaald
door een taxi die ons naar Senga bay bracht. We hadden daar een
backpackers guesthouse geboekt met een tuin direct aan het Lake
Malawi. Ondanks de diverse reizen die we al in Malawi hadden gemaakt,
hadden we het meer nog nooit gezien, de hoogste tijd dus.
Op onze ligbedjes onder een reuzenacacia was het goed toeven: zon,
wind, water, schaduw. Eindelijk even tijd om de week nog eens te laten
passeren. Er zijn ook zoveel leuke dingen gebeurd die je zomaar
vergeet te vertellen. Zo zijn de namen in Malawi soms erg bijzonder.
We hadden deze keer mensen in de groep met voornamen als Blackie,
Suffie, Kennedy, Govern, Prince en Devlin. Of op de vraag van de
trainers wie iets wil presenteren dat iedereen het heel gewoon vinden
om collectief een ander naar voren te schuiven. En toen wij als
Nederlandse traktatie twee bordjes met oud-Hollandse snoepjes en
stroopwafeltjes neerzetten, de een na de ander vroeg: hoeveel
mogen we er nemen.
Het telefoongebruik blijft ook een bron van verwondering. Op dag 1
worden er groepsregels afgesproken door de trainers, het gebruik moest
tot een minimum beperkt worden. Vervolgens loopt iedereen toch gewoon
de zaal uit zodra zijn mobieltje afgaat. Op dag 2 is het weer ter
sprake gebracht; de sanctie die werd voorgesteld door de deelnemers
was dat je dan excuses moest maken voor de groep. Het had weinig
effect, zelfs de deputy nam zijn telefoon op terwijl hij een verhaal
stond te houden voor de groep, we hebben hem niet meer terug gezien.
Goed voorbeeld doet goed volgen…
Na zo’n volle week is het heerlijk om even niets te hoeven, vooral het
voortdurende socializen is vermoeiend. We duiken in een boek, doen een
dutje, genieten van de variatie in het eten (chambo uit het meer!) en
vanochtend hebben we om 6 uur een wandeling gemaakt langs het strand.
Daar stuitten we op het binnenlopen van de vissersboten vol hele
kleine zilveren visjes. Het was een drukte van jewelste: verkopers,
kopers, kinderen met bordjes die de achtergebleven visjes uit de boten
visten, mannen die netten boeten, vrouwen die de kleren wassen in het
meer, de afwas wordt gedaan en verderop stond iemand zijn tanden te
poetsen (we hebben niet gezwommen).
Aan het eind van de middag, zijn we weer opgehaald en naar Nathenje
gebracht. Dat ligt zo’n 30 km onder Lilongwe. Hier hebben we de 3
trainers van de tweede week ontmoet, ook dat was weer een leuk
weerzien. Morgen duiken we met hen de voorbereidingen in.