De eerste werkweek zit er op

De eerste trainingsweek is afgelopen. Vrijdagmiddag na de lunch namen we afscheid van de deelnemers. Met name van de PEA’s en tutors die we eerder hebben getraind was het afscheid hartelijk en het afscheid van Stella, de PEA waarmee we een speciaal contact hebben, was een beetje weemoedig. Want de kans dat we nog een keer terugkomen in Embangweni is vrij klein.

In de loop van de vier dagen training zien we dat de drie ‘facilitators’ die de training geven groeien in hun rol; ze nemen onze feedback heel serieus en proberen daarnaar te handelen. Wat ons met name opvalt in hun begeleiding van een training is b.v. de geringe aandacht die zij besteden aan het waarom van een opdracht die ze aan de deelnemers geven: waarom is deze opdracht van belang en wat is de relatie met wat eerder aan bod kwam. Dit maakt dat de focus in de training niet altijd helder is en b.v. de nabespreking van een opdracht alle kanten op gaat, maar niet de bedoelde. Een ander fenomeen is de grote populariteit van het flapovervel. De Malawianen zijn geprogrammeerd om, zodra er een opdracht in een groep wordt gegeven, een flap vol te schrijven met de resultaten van de discussie en die vervolgens uitvoerig te presenteren. Slaapverwekkend soms. De kapel waar de training wordt gegeven is inmiddels behangen met flappen. We hebben met hen besproken wanneer zo’n flap nou meerwaarde heeft en op welke verschillende manieren je die kunt nabespreken. De ‘facilitators’ van het MIE zijn zo gewend om met vastgestelde trainingsprogramma’s te werken, dat het lijkt alsof zij zich niet meer afvragen waarom ze nou voor een bepaalde trainingsopzet kiezen bij een bepaalde doelgroep.

Voor ons is het een uitdaging om in onze coachingsgesprekken telkens weer de positieve kanten van hun optreden naar boven te halen, de vooruitgang te benadrukken en soms ook weer nieuwe kritische kanttekeningen te bespreken. En dat doorspekt met humor te doen.
Bij onze eindevaluatie met de drie ‘facilitators’ geven zij ons terug dat zij heel veel geleerd hebben van onze feedback en dat zij de feedbackgesprekken plezierig hebben gevonden. Zij vinden de inhoud van het trainingsprogramma zo waardevol dat zij het een plek in het programma van het MIE willen geven. Dat beschouwen we als een compliment.

En wat vinden de deelnemers van het trainingsprogramma ervan? Uit de schriftelijke evaluatie komt een heel positief beeld naar voren: ze vinden dat ze veel nieuwe zaken t.a.v. Active Learning hebben geleerd en ze vinden de training zelf een goed voorbeeld van een activerende manier van onderwijs geven. Enkele deelnemers komen speciaal naar ons toe om nog eens te benadrukken dat zij het zo’n bijzondere training hebben gevonden. Ook het feit dat nu PEA’s en tutoren samen een training volgden was voor hen speciaal; dat zij dezelfde taal kunnen gebruiken in het opleiden en trainen van (aankomende) leerkrachten.

Vrijdagmiddag keren we met voldoening terug naar Lilongwe voor de start van het weekend.